پدیدارشناسی هنر و ادبیات

انتشارات کرگدن منتشر کرد :
پدیدارشناسی از مهم‌ترین جریان‌های فلسفی قرن بیستم است که ادموند هوسرل، فیلسوف بزرگ آلمانی، آن را بنیان گذاشت. پس از هوسرل، رویکردهای پدیدارشناختی تنوع فراوان یافت و بسیاری از حوزه‌های فکر و فرهنگ و فلسفه را تحت تأثیر قرار داد. زیبایی‌شناسی و تفسیر هنر یکی از این حوزه‌ها است که در کتاب حاضر مورد بررسی قرار گرفته است.
نویسنده، پس از شرح برخی مضامین بنیادین در پدیدارشناسی هوسرل و تبیین دیدگاه او در باب ذات آگاهی و توصیف چگونگی معنا یافتن جهان در آگاهی، به پدیدارشناسی پساهوسرلی در اندیشه ی متفکرانی چون اینگاردن، مرلوپونتی، شلر و دوفرن می‌پردازد. پس از آن، رویکرد پدیدارشناسانه ی هایدگر به هنر، در دو دورۀ تفکرش، مورد بررسی قرار می‌گیرد. نویسنده شرح می‌دهد که چگونه دیدگاه هایدگر پس از آشنایی با آثار برخی هنرمندان مدرن، به‌ویژه نقاشی‌های سزان و کله و نیز شعر ریلکه، تغییر کرد و هایدگر از منظری نو به هنر مدرن نگریست و درنهایت به این نتیجه رسید که هنر مدرن نیز این قابلیت را دارد که سکنی گزیدن آدمی را در قرب وجود ممکن سازد و بی‌خانمانی انسان معاصر را چاره کند. نویسنده در بخش پایانی به پدیدارشناسی اگزیستانسیالیستی سارتر و تأثیر آن در نحوۀ مواجه ی او با هنر و ادبیات می‌پردازد. سارتر را می‌توان نخستین فیلسوف فرانسوی دانست که به پدیدارشناسی روی آورد و آن را با اندیشه‌های اگزیستانسیالیستی درآمیخت و نوعی اگزیستانسیالیسم پدیدارشناسانه عرضه کرد.
فروشگاه اینترنتی 30بوک