موج نو سینمای ژاپن

انتشارات خوانه منتشر کرد:
ناگیسا اوشیما در سال ۱۹۵۹ شهر عشق و امید را روانه ی پرده ی سینماها کرد، داستان جوانی زاغه نشین که بی پروا مرتکب جرم جدیدی از فیلم سازی با هدف به چالش کشیدن فضای جامعه و البته سینما ژاپن را فراگرفت. ظهور شورشی گری می شد. موج مسلط را در غرب می توان به گرایشهای طبیعی جوانان و جوش و خروش نسل انفجار جمعیت نسبت داد اما در ژاپن پیدایش این جریان دو چندان شگفت انگیز بود در جامعه ای که ثبات هویت جمعی احترام به سنت ها و خودداری از بروز احساسات شخصی در میانِ جمع را می ستود، فیلم أوشيما بشارتی بود به رخدادهای دهه ی ۱۹۶۰ و بازتعریف رادیکال جامعه ی ژاپن آگاهی از رخدادهای مه ژوئن ۱۹۶۰ پایه ی هرگونه ارزیابی از پیدایش موج نو سینمای ژاپن است؛ باید بدانیم فیلمی مثل کودتای يُشیشیگه يُشيدا نه فقط از دل مــوج نــو بیرون می آید، بلکه لازمه ی فهم آن داشتن اطلاعاتی از ژاپن دهه ی ۱۹۳۰ است. ناآشنایی با تاریخ و فرهنگ ژاپن ما را از ارزیابی شایسته ی چنین فیلم هایی بازمی دارد. در نتیجه میتوان گفت پژوهش پیش رو اروس به علاوه ی :کشتار موج نو سینمای ژاپن، بیش از هر چیز تحشیه ای بر موج نو است و هدف آن بازگشت به یک دوره ی تاریخی و توصیف این نکته که چگونه دایره ی معینی از فیلم سازان ژاپنی سینما را مثل ابزاریا سلاحی در کارزار فرهنگی به خدمت گرفتند.
فروشگاه اینترنتی 30بوک