پنجره ای رو به خانه ما

انتشارات حماسه یاران منتشر کرد:
بچه ها دور من و محمد حلقه می زنند بالا و پایین می پرند و جیغ می زنند تخت صورتی و مشکی که برای نادیا خریده بودیم را توی سالن گذاشته ایم. محمد را توی تخت می خوابانم ابراهیم می گوید «مادر! اگه گریه کرد، من بلندش می کنم علی عینکش را روی صورتش جابه جا می کند و می گوید وای چقدر کوچولوئه نادیا لب هایش را روی دست محمد می گذارد؛ انگار گل بو می کند
دنبال مجتبی می گردم ،تازه تاتی تاتی راه می رود از روی مبل ها بالا رفته و بالای تخت ایستاده است از چشم های گرد و خیره شده اش خنده مان می گیرد علی می گوید: «مادر فکر کنم مجتبی نفهمیده این بچه ست نادیا نخودی می خندد و می گوید: «آخه شکل عروسکه!»
از خنده ها و ذوق بچه ها، قند توی دلم آب می شود.
فروشگاه اینترنتی 30بوک