بگذار تا بخندم

انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا منتشر کرد :
این رضای رفیع دلبند است
ز آنکه در کار خود هنرمند است
چون دهان برگشاید او به سخن
درخور آتش است و اسپند است
بشکفد دل ز گفته شوخش
هر چه گوید شنو؛ خوشایند است
گفته اش را مدان مگر پانیذ
ز آنکه نوشینه تر ز هر قند است
پیر گوهر فشان زاکان را
او ،گرامی گزیده فرزند است
برترین شوخگوی ما اکنون
دور از هر چگونه و چند است
دیر ماناد در جهان خندان
او زینده برای لبخند است
فروشگاه اینترنتی 30بوک