تو آغازگر نبودی

‌ تو آغازگر نبودی از سایت گودریدز امتیاز ۳.۶ از ۵ را دریافت کرده است.

تو آغازگر نبودی از سایت آمازون امتیاز ۴.۶ از ۵ را دریافت کرده است.

تو آغازگر نبودی اثر مارک وولین نویسنده و روان‌شناس مشهور آمریکایی است. این کتاب در سال ۲۰۱۷ منتشر و یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های بین‌المللی شد و همچنین به بیش از ۳۵ زبان ترجمه شده است. نویسنده در این کتاب رویکردی پیشگامانه به میراث‌های آسیب‌زای اجدادمان داشته است و به ما نشان می‌دهد چطور می‌توانیم این میراث که در طول نسل‌ها به ما منتقل شده است تغییر دهیم. وولین در این کتاب استدلال می‌کند که بسیاری از کشمکش‌های عاطفی ما مانند اضطراب، افسردگی و مشکلاتی در روابط اغلب به آسیب‌هایی که نسل‌های قبلی تجربه کرده‌اند، بازمی‌گردد. او با تکیه بر حکایت‌های شخصی، مطالعات موردی و تحقیقات علمی نشان می‌دهد که چگونه رویدادهایی مانند جنگ، اعتیاد و از دست‌دادن می‌توانند بر پویایی خانواده تأثیر بگذارند و بر رفتارها و احساسات نسل‌های بعدی منتقل شوند.

«تو آغازگر نبودی، ما را گام بزرگی به جلو می‌برد و تروما درمانی، کاربردهای ذهن آگاهی و درک انسانی را در رابطه با تروماهای ارثی به کار می‌برد. این یک اثر جسورانه، خلاقانه و دلسوزانه است.» - شارون سالزبرگ، نویسنده

«با پُل زدن بر علوم اعصاب و تفکر روان پویا، کتاب تو آغازگر نبودی، جعبه ابزاری است که مارک وولین در اختیار خواننده قرار می‌دهد که به سختی آن را از طریق تجربیات بالینی خود به دست آورده است.» ـ دکتر جس پی. شاتکین

«بعد از خواندن کتاب تو آغازگر نبودی، بلافاصله تکنیک‌های مارک وولین را بر روی بیمارانم به کار بردم و نتایج آن را در مدت زمان کوتاهی نسبت به تکنیک‌های روان درمانی سنتی دیدم و این باورنکردنی بود. شما را به خواندن این کتاب تشویق می‌کنم چون این کتاب واقعاً خودِ پیشرفت است.» - دکتر الکساندر کرپس

تمرین‌ها و ابزارهایی که مارک وولین در این کتاب در اختیار شما قرار می‌دهد به شما کمک می‌کند تا تأثیرات آسیب‌های خانوادگی را در زندگی خودتان شناسایی کرده و آن‌ها را رفع نمایید. نویسندهٔ این کتاب با به اشتراک گذاشتن داستان‌های واقعی از زندگی واقعی انسان‌ها پیوند عمیق تجارب ما با اجدادمان را روشن می‌کند و چگونگی تجّلی آسیب‌های گذشته در مسائل امروزی را روشن می‌سازد. خواندن این کتاب را نه‌تنها به روان‌شناسان توصیه می‌کنیم، بلکه هر کسی که به روانشناسی، سلامت روان یا رشد شخصی علاقه‌مند است بسیار از این کتاب بهره خواهد بُرد.

«یکی از ویژگی‌های اثبات‌شدهٔ تروما، که برای بیشتر مردم آشناست، این است که نمی‌توانیم آنچه را برایمان رخ داده به زبان آوریم. علاوه بر اینکه زبانمان قاصر است، بلایی هم بر سر حافظه‌مان می‌آید. در حادثهٔ تروماتیک، جریان‌‌های فکری ما به‌گونه‌ای پراکنده و پخش‌وپلا می‌شوند که دیگر خاطرات را مربوط به رویداد اصلی قلمداد نمی‌کنیم، بلکه تکه‌هایی از خاطره به صورت تصاویر پراکنده، حسیات بدنی و کلمات در ناخودآگاه ذخیره می‌شوند و بعدها ممکن است با کوچک‌ترین چیزی که ذره‌ای یادآور تجربهٔ‌ اصلی باشد، فعال شوند. به‌محض به کار افتادن آ‌ن‌ها، گویی دکمهٔ نامرئی برگشت به گذشته فشرده می‌شود و باعث می‌شود جنبه‌های ترومای اصلی را در زندگی روزانهٔ خود بازسازی کنیم. ممکن است ناخودآگاه به افراد، رویدادها یا شرایط خاصی با روش‌های قدیمی و آشنایی واکنش نشان دهیم که گذشته را بازتاب می‌دهند. زیگموند فروید این الگو را بیش از صد سال پیش شناسایی کرد. بازنمایی تروماتیک یا «اجبار به تکرار»، آن‌طور که فروید آن را نامید، تلاشی است از سوی ناخودآگاه برای نبش قبر کردن حوادث گذشته ممکن است یکی از مکانیسم‌های فعالی باشد که خانواده‌ها به‌موجب آن تروماهای حل‌نشده را در نسل‌های آینده تکرار می‌کنند. کارل یونگ، هم‌عصر فروید، نیز عقیده‌ داشت که آنچه ناخودآگاه باقی می‌ماند حل نمی‌شود، بلکه در زندگی به‌عنوان سرنوشت یا شانس خود را نشان می‌دهد.»

«دانشمندان در تلاش برای توضیح چنین داستان‌هایی توانسته‌اند نشانه‌های زیست‌شناختی را شناسایی کنند؛ شواهدی دال بر اینکه تروما می‌تواند از نسلی به نسل دیگر منتقل شود و می‌شود. ریچل یهودا، استاد روان‌شناسی و علوم اعصاب دانشکدهٔ داروسازی ماونت ساینای نیویورک، یکی از متخصصان برجستهٔ اختلال استرس پس از تروما (پی‌تی‌اس‌دی) و یک پیش‌گام حقیقی در این زمینه است. یهودا در مطالعات مختلفی پی‌تی‌اس‌دی را در بازماندگان هولوکاست و فرزندانشان از منظر زیست‌شناسی عصبی بررسی کرده است. مطالعات او، علی‌الخصوص روی کورتیزول (هورمون استرس که کمک می‌کند پس از تروما به حالت طبیعی برگردیم) و تأثیرات آن روی عملکرد مغز، درک و فهم و درمان پی‌تی‌اس‌دی را در سطح دنیا متحول ساخته است (افراد دارای اختلال پی‌تی‌اس‌دی حسیات و عواطف مرتبط با یک تروما را، با وجود وقوع آن تروما در گذشته بارها‌وبارها تجربه می‌کنند. علائم آن شامل افسردگی، اضطراب،‌ بی‌حسی، بی‌خوابی، کابوس، افکار ترسناک و به‌سادگی هیجان‌زده شدن یا «مرزی بودن» است). یهودا و تیمش دریافتند بازماندگان هولوکاست، که پی‌تی‌اس‌دی داشتند، فرزندانی به دنیا آوردند که از بدو تولد سطح کورتیزولشان مانند خودشان پایین بود و مستعد احیای علائم پی‌تی‌اس‌دی نسل قبل بودند.» 

«پرسیدم آیا در خانواده‌اش کسی بوده که یهودی یا درگیر هولوکاست بوده باشد. گرچن خواست بگوید نه، اما صبر کرد و یاد مادربزرگش افتاد. این زن در خانواده‌ای یهودی در لهستان متولد شده بود. اما سال ۱۹۴۶، که به ایالات متحده آمد، کاتولیک شد و با پدربزرگ گرچن ازدواج کرد. دو سال قبل از آن تمام خانوادهٔ مادربزرگش در کوره‌های آشویتس کشته شده بودند. آن‌ها دچار گازگرفتگی (غرق در بخارهای سمی) شده بودند و جزغاله شدند. در خانوادهٔ گرچن هرگز کسی با مادربزرگش از جنگ یا سرنوشت خانواده‌اش حرفی نمی‌زد و همان‌طور که در چنین ترومای بزرگی مرسوم است، آن‌ها کاملاً از موضوع دوری می‌کردند. گرچن این را می‌دانست، اما فکرش را نمی‌کرد که به ترس و افسردگی‌اش ربط داشته باشد. برای من مثل روز روشن بود که حرف‌ها و احساساتش هیچ ربطی به خودش ندارند، بلکه ریشه‌شان در مادربزرگش و خانوادهٔ جان‌‌باختهٔ او بود. همان‌طور که ارتباط بیماری و تاریخچهٔ خانوادگی‌اش را شرح می‌دادم، گرچن با دقت گوش می‌داد. چشم‌هایش گشاد می‌شد و گونه‌هایش سرخ. انگار حرف‌هایم برایش منطقی بود. برای اولین بار گرچن دلیلی برای رنجش داد که به نظر درست می‌آمد. برای اینکه فهمش را عمیق‌تر کنم، گفتم خودش را جای مادربزرگش بگذارد. از او خواستم آنچه را مادربزرگش بعد از درگذشت خانواد‌ه‌اش احساس کرده، احساس کند.»

افسردگی، اضطراب، دردهای مزمن، ترس‌های شدید، افکار وسواسی و غیرهٔ ما از کجا نشأت گرفته‌اند؟ شواهدی قانع‌کننده و علمی نشان داده‌اند که شاید ریشهٔ این مشکلات در زندگیِ فعلی ما یا عدم تعادل شیمیایی مغز ما نباشد بلکه به زندگی والدین، پدربزرگ و مادربزرگ و حتی اجداد قدیمی‌تر ما مربوط باشد. جدیدترین تحقیقات علمی که اکنون سرفصل خبرها نیز شده است نشان داده‌اند که این فرضیه صحیح است و اثرات تجربهٔ آسیب‌زا می‌تواند در طول نسل‌ها بچرخد و به ما منتقل شود. کتاب تو آغازگر نبودی براساس همین تحقیقات و براساس کار متخصصان برجسته در زمینهٔ استرس پس از سانحه نوشته شده است. یکی از این متخصصان، عصب‌شناس دانشکدهٔ پزشکی «ماونت ساینا» راشل یهودا و متخصص دیگر بسل ون در کولک، نویسندهٔ کتاب «بدن فراموش نمی‌کند» است. این محققان نشان داده‌اند که حتی اگر فردی که آسیب اولیه را متحمل‌شده، مُرده باشد و داستان حادثهٔ آسیب‌زای او به فراموشی سپرده شده و تبدیل به خاطره هم شده باشد باز هم احساس این حادثه می‌تواند از طریق ژن‌ها زنده بماند و به ما منتقل شود. این میراث‌های عاطفی اغلب پنهان هستند ولی نقش بسیاری در سلامت عاطفی و جسمی ما نسبت به گذشته ایفا می‌کنند. مارک وولین به عنوان پیشگام در زمینه‌ٔ آسیب‌های خانوادگی ارثی، بیش از بیست سال با افراد و گروه‌های مختلف کار کرده است. کتاب تو آغازگر نبودی یک راهنمای عملی برای تشخیص ترس‌ها و اضطراب‌هایی است که از طریق کلمات، رفتارها و علائم فیزیکی مختلف منتقل شده‌اند. او در این کتاب به شما کمک می‌کند تا به عقب برگردید و نقشه‌ای از گذشته‌تان ترسیم کنید و همچنین او در این کتاب رویکردی دگرگون‌‌کننده برای حل مشکلات طولانی مدت ارائه کرده است.

• کتاب افسانه‌ی عادی بودن اثر  پزشک مشهور گبور مته است که آن را با همکاری پسرش دنیل مته نوشت. او در این کتاب تشریح می‌کند که چرا کشورهای غربی با وجود پیشرفت در زمینهٔ پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی باز هم نتوانسته‌اند آمار بیماری‌ها را کنترل کنند و ما همچنان شاهد افزایش بیماری‌های مزمن و عمومی در کشورهای پیشرفته هستیم. این کتاب رویکردی متفاوت به تروما، بیماری و درمان در فرهنگ سمی دارد. 

• کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید اثر دو تن از روان‌شناسان برجستهٔ آمریکایی جفری یانگ و ژانت کلوسکو است. این دو روا‌ن‌شناس در این کتاب از اصول شناخت‌درمانی استفاده می‌کنند تا به خوانندگان کمک کنند الگوهای افکار منفی را بدون کمک دارو تغییر دهند. آن دو در این کتاب از تله‌های رایج زندگی می‌گویند و با تمرینات گام‌به‌گامِ کتاب به شما کمک می‌کنند خود را از این تله‌ها خلاص کنید. رویکرد نوآورانهٔ این کتاب به شما کمک می‌کند زندگی‌ای پُربارتر و رضایت‌بخش داشته باشید.