داوکینز (مدرک وجود خدا)

انتشارات علم منتشر کرد:
کتاب حاضر، «داوکینز، مدرک وجود خدا»،
نقدی بر کتاب «پندار خدا»ی ریچارد داوکینزدانشمند معروف است.
در این کتاب می خوانید:
یکی از نخستین پرسش هایی که هر فلسفه ای باید به آن پاسخ دهد این است: «واقعیت چیست؟» ریچارد داوکینز در کتاب «پندار خدا»یش در پاسخ به این پرسش، به تعریف خداناباوری می پردازد و می گوید خداناباور کسی است که معتقد است «هیچ چیز ورای جهان طبیعی و مادی» وجود ندارد. واقعیت همان است که همینجا می بینیم. اگر واقعیت دنیای فیزیکی تمام چیزهایی باشد که در اینجا موجود است، پس باید همه چیز با استفاده از تعاملات ذرات مادی که شکل دهنده ی عالم فیزیکی اند، توضیح پذیر باشد. حال آنکه اینطور نیست. داوکینز از فهم اشکالات ایده هایش عاجز است. از آنجا که خداناباوری واقعیت را مرکب از ذرات مادی می داند نمی تواند وجود اصول کلی را شرح دهد و این امر نه تنها بر حوزه ی اخلاق بلکه بر علم و عقل نیز تأثیر می گذارد. آقای بارنز، خداناباور سابق، در کتاب حاضر، «داوکینز مدرک وجود خدا»، اشکالات خداناباوری را به زبانی روان توضیح می دهد و همچنین با پاسخگویی به استدلال های اصلی داوکینز در کتاب «پندار خدا»، به نقد و بررسی خداناباوری می پردازد.
قوانین اخلاقی را در نظر بگیرید: مشکل اینجاست که اگر الحاد درست باشد و صرفا ماده وجود داشته باشد، رفتار اخلاقی انسان از جمله تدوین نظام های اخلاقی و قضاوت های اخلاقی فقط نتیجه ی اطاعت ماده از قوانین فیزیک است. اخلاق ما در نهایت، تنها نتیجه ی نیروهای جاذبه و دافعه بین ذرات زیراتمی است که سلول های ما را تشکیل می دهند. اگر اخلاق شما با من متفاوت است معنی ندارد که بگوییم یک دیدگاه «درست» و دیگری «نادرست» است. یعنی خارج از ما هیچ استانداردی نیست که بتوانیم بین سیستم های اخلاقی رقیب قضاوت کنیم و تصمیم بگیریم کدام بهترین است. همچنین هیچ استانداردی در درون ما وجود ندارد. فقط ماده ی در حال حرکت وجود دارد که از قوانین فیزیک پیروی می کند. این بدان معنا نیست که ملحدان اخلاق ندارند بلکه آنها نیز اخلاق مدارند. مشکل اینجاست که اگر الحاد درست باشد، معیار اخلاقی بی معناست.

فروشگاه اینترنتی 30بوک