یادداشت های زیر زمینی

انتشارات وال منتشر کرد:
«یادداشت‌های زیرزمینی استغفار آشکار اما غیررسمی داستایِفسکی است از عقاید و آرمان‌های گذشته‌اش.» (لِف شِستُف، داستایِفسکی و نیچه)

«یادداشت‌های زیرزمینی را می‌توان نخستین رمان مدرن دانست، با آن حال‌وهوای کنایه‌آمیزِ هوشمندانه و بیگانه‌اش... آن حسِ بی‌معنایی هستی که بر بسیاری از آثار ادبی قرن بیستم ــ از آثار کنراد و کافکا گرفته تا بکت و دیگران ــ حاکم است، نخست در آثار داستایِفسکی دیده می‌شود.» (مَلکِم بِرَدبری)

شاید حتی بتوانم در چنان دقایقی برای خود گونه‌ای از لذت ــ لذت ناامیدی ــ را بیابم، اما واقعیت این است که آدمی داغ‌ترین لذت‌ها را اتفاقاً در قعر ناامیدی می‌چشد، به‌ویژه زمانی که دیگر هیچ امیدی ندارد به رهایی از مخمصه‌ای که در آن گرفتار آمده است.

هیچ کاری نکردن نیکوتر است! بی‌کنشیِ آگاهانه نیکوتر است! بنابراین، درود بر زیر زمین!
فروشگاه اینترنتی 30بوک