چگونه قایق بسازیم

چگونه قایق بسازیم از سایت گودریدز امتیاز ۳.۸ از ۵ را دریافت کرده است.

چگونه قایق بسازیم از سایت آمازون امتیاز ۴ از ۵ را دریافت کرده است.

چگونه قایق بسازیم رمانی متفاوت و خواندنی اثر الین فینی نویسنده و شاعر ایرلندی است که در سال ۲۰۲۳ منتشر شد. این کتاب داستان جیمی و پدرش اوئن است؛ یک نوجوان سیزده‌ساله و در آستانهٔ بلوغ که رویای شناختن مادر مُرده و ساختن یک ماشین پیچیده را در سر می‌پروراند که به کمک آن بتواند با مادرش ارتباط برقرار کند. با این‌که رویای این پسر کاملاً ناممکن به نظر می‌رسد اما آشنایی با دو معلم متفاوت، زندگی جیمی را برای همیشه تغییر خواهد داد. نویسنده در این داستانِ لطیف و زیبا به مضامینی همچون فقدان، عشق، شجاعت و انعطاف‌پذیری پرداخته است و نشان می‌دهد چطور افراد یک جامعه می‌توانند یکدیگر را از غم‌واندوه نجات بدهند.

«یکی از آن کتاب‌های کمیاب که باعث می‌شود کمتر احساس تنهایی کنید. داستانی نشاط‌آور از اجتماع، شفا و ارتباطات کوچکی که می‌تواند یک زندگی را کاملاً تغییر دهد. هدیه‌ای زیبا، امیدبخش و سرشار از انسانیت.» - داگلاس استورات، نویسندهٔ برندهٔ جایزهٔ بوکر

«چگونه قایق بسازیم یک خواندنی شگفت‌انگیز و کاوشی خیره‌کننده و پُر طنین از یک جامعه است؛ داستان پسری بدون مادر و داشتن یک زندگی واقعی.» - سیناد گلیسون

«چگونه قایق بسازیم یک رمانی مانند یک سونامی ملایم است که به قدری زیبا و لطیف نوشته شده که حتی متوجه نمی‌شوید در حال کتاب‌خواندن هستید. این کتاب دقیقاً شکسته‌شدن و جست‌وجو در جامعه را به تصویر می‌کشد. من نمی‌توانم منتظر بمانم تا خوانندگان این داستان طراوت‌آمیز از زندگی جیمی را مطالعه کنند.» - جان کارسون

«کتابی بسیار جذاب و خواندنی، بسیار هوشمندانه و انسانی که با زبانی لطیف و زیبا نوشته شده است. فینی یکی از آن نویسندگان نادری است که می‌تواند حرکات جذابی با کلمات انجام بدهد درحالی‌که شخصیت‌هایش قلب شما را به تپش می‌اندازند.» - ایدل کافی

«داستانی امیدوارکننده و نشاط‌آور از افرادی که قدرت را بر زندگی خود باز پس‌ می‌گیرند و خلاقیت و تنوع را مهمان زندگی خودشان می‌کنند. داستانی تکان دهنده و بسیار مهیج که با نثر خیره‌کننده فینی به زیبایی نوشته شده است.» - دنیل مک لافلین

«من واقعاً کتاب چگونه قایق بسازیم را دوست داشتم. این یک کتاب زیبا، تکان‌دهنده و نشاط‌آور در مورد روش‌های متفاوت افراد و راه‌های ارتباط برقرارکردن با آن‌ها است. باعث می‌شود که نسبت به خودتان حس بهتری داشته باشید.» - پاتریک فرین

«سفری دلخراش و لذت‌بخش... الین فینی روشی شاعرانه با کلمات دارد و ضعف‌های انسان‌ها را به طرز عجیب و غریبی درک می‌کند.» - لوئیز کندی، نویسنده

این رمانِ دلسوزانه دربارهٔ شجاعت، اعتقاد و قدرت تخیل است و نویسنده سعی دارد در قالب یک داستان به خواننده نشان بدهد چطور می‌توان از قدرت تخیل و اعتقاد برای دگرگونی زندگی بهره بُرد. همچنین نویسنده در این رمان می‌خواهد به خوانند یادآوری کند که چگونه گاهی اوقات بهترین راه برای رهایی از دیوارهای قدیمی، ساختن چیزی زیبا در درون همین دیوارها است.

«روپوش مدرسهٔ جیمی به در اتاق خوابش آویزان بود و کنارش کیسه‌ای پلاستیکی بود که رویش برچسب کوچکی سنجاق شده بود: «برای کلکسیون: جیمی اونیل، مجانی. شانس یارت «جیمی!» همهٔ لباس‌های جیمی پیش از اولین استفاده شسته می‌شدند. جلیقه، کاپشن. قرمز. خب. جوراب. قرمز. اولین جوراب. دومین دکتر سوس. گربه. کلاه. بد لاستیکی. صبر کن. اول برویم سراغ مریم میرزاخانی. مریم میرزاخانی اول. صبر کن. فکر کن... زود فکر کن، جیمی... انگار اصلاً می‌توانی دست بجنبانی. می‌خندی که به خودت می‌گویی «دست بجنبانی». به صدای کلمات فکر می‌‌کنی، کشتی، خامهٔ فوری، کارتون مرد خانواده، تکرار کن. خامهٔ فوری. هم‌قافیه با کشتی. خوب است. رنگ محبوب؟ قرمز. گربه‌ها را هم دوست دارم. رنگ‌هایشان را. خز. همه‌جورش را. گربه‌های نارنجی. گربه‌‌های بی‌مو. شلوار. خب. خب. چین‌های مرتب. خب. کمربند. سفت. سفت‌تر. سوراخ جدید، درست‌وحسابی نیست. اوئن اصرار می‌کرد که با چنگال سوراخ کند. سطح عصبانیت اوئن: ده. نفس. پیراهن. سفید. خوب. کراوات. قرمز. وحشتناک. تخم‌مرغ سبز و گوشت دوست ندارم. گوشت... دوست ندارم. ندارم. تخت را مرتب کن. دوستش ندارم... بلند شو. ببین هوا چطور است. بلند شو، همان‌طور که اوئن می‌گوید پایت را روی زمین بگذار.»

«مدرسهٔ ابتدایی را که شروع کرده بود، سیلی از دعوت به مهمانی‌های تولد از راه رسید: رفتار مؤدبانهٔ والدین. چیزی نگذشت که این دعوت‌ها کم و کمتر شدند. و در سال دوم، همهٔ دعوت‌نامه‌های رنگی با طرح میمون یا دلقک یا نوشته‌های برجسته با جوهر رنگارنگ، ته کشیدند، به جز کارت دعوت‌ تِری گوشه‌گیر که آن هم به فاجعهٔ دیگری ختم شد. در آن زمان، طبقهٔ پایین تختخواب جیمی، که زمانی برای اقامت شبانهٔ دوستان آماده شده بود، بی‌فایده ماند و بعد، بالاتر برده شد تا زیرش جایی بشود برای کتاب‌های مهم جیمی. کتاب‌ها روی تشک خالی روی هم چیده شده بودند؛ مثل لاک‌پشت‌هایی که دست‌نوشته‌هایی با خط ظریف و دقیق جیمی روی لاکشان حک شده بود: تاریخ و محل چاپ، تاریخ شروع، تاریخ پایان، واکنش اولیه، از همه مهم‌تر، ستاره‌دهی جیمی اونیل. ستاره‌دهی سخت‌گیرانه بود و بین همهٔ کتاب‌ها، فقط یک کتاب هر پنج ستارهٔ جیمی اونیل را گرفته بود: نسخهٔ کامل اشعار و داستان‌های ادگار آلن پو. از پنجرهٔ اتاق خوابش، آسمان آبی بالای سقف‌های سفالی شبیه به هم را نگاه کرد. ماشین ماری جلوی در خانهٔ بغلی نبود و جیمی دید که رنگ سرخ آسمان را گرفته است.»

«در اتاق کناری، اوئن شب ناآرامی را گذراند و آن‌قدر غلت زد که آخر ملحفه روی زمین افتاد. برجستگی‌های تشک بدون ملافه تنش را خراشید و ملتهب کرد. آن‌قدر تلفنش را برداشت و گذاشت که شمارَش از دستش دررفت. او در شمارش خوب بود: کل زندگی‌اش به اندازه‌گیری و زمان‌بندی تبدیل شده بود. بااینکه به بی‌تابی یکشنبه شب‌ها عادت داشت، این‌بار اوضاع فرق داشت. جیمی قرار بود مدرسهٔ متوسطه را شروع کند و اوئن لحظات پرتب‌وتاب پسر در مراحل مختلف زندگی را دیده بود. ساعت‌ها تلاش کرد اولین‌باری را که یکی از دندان‌های پسرش افتاده بود یا اولین‌باری را که یک قدم راه رفته بود، به یاد بیاورد. به روزهایی فکر کرد که پسر حتی لحظه‌ای دست از حرف زدن برنداشت و وقت‌هایی که حرف گوش نمی‌داد یا عصبی بود. پشیمانی‌هایش، با اضطراب همراه شده و او را بیدار نگه داشته بود، تا خاطرهٔ عصری در ماه ژوئن به یادش آمد که جیمی روی سبزه‌ها با گل‌های قاصدک حلقه‌ای درست کرده و آن را دور گردن نحیف گربه‌ای خیابانی انداخته بود. «جیمی! پسر ردیفی؟» اوئن این را گفت و سرش را از لای در اتاق پسرش تو بُرد.»

جیمی اونیل در شهری خیالی در غرب ایرلند زندگی می‌کند و عاشقِ رنگ قرمز است. او همچنین درختان بلند، الگوها، بارانی که همراه با باد می‌آید، انحنای برخی از اشیای خاص، کتاب‌هایی که رویشان کمی خاک نشسته است، رودخانه‌ها، گربه‌ها و ادگار آلن پو را دوست دارد. در سیزده‌سالگی، دو چیز است که در زندگی بیش از همه می‌خواهد: اینکه بتواند یک ماشین پیچیده بسازد تا با منطق پیچیده‌ای که فقط خودش آن را می‌فهمد، بتواند دوباره با مادرش که هنگام تولدش فوت کرده است، ارتباط برقرار کند. در ذهن جیمی، این چیزها ارتباط نزدیکی با هم دارند و در مدرسهٔ جدیدش، به‌رغم رگبار روزانهٔ آزارواذیت‌ها و قلدری‌ها و زنگ‌های کلیسای جامع، او با دو معلم آشنا می‌شوند که ممکن است بتوانند به او کمک کنند؛ گرچه هر کدام از این معلم‌ها با یکنواختی‌های زندگی خودشان نیز دست‌وپنجه نرم می‌کنند. چگونه یک قایق بسازیم داستان این است که چطور رؤیای غیرقابل‌کنترلِ یک پسر، جامعه‌ای که در غم‌واندوه غرق شده است را تغییر می‌‌دهد.

• کتاب دالرگات(فروشگاه بزرگ رویافروشی) اثر می یه لی نویسندهٔ کره‌ای است. این کتاب داستان دختر جوانی به‌نام پنی است که اخیراً در یک فروشگاه عجیب و متفاوت شغلی پیدا کرده است. شما داستان را از دیدگاه پِنی می‌خوانید و دنیای شگفت‌انگیزی را کشف می‌کنید که فقط در دنیای خواب می‌توان نظیرش را دید.  کتاب داستان این فروشگاهِ عجیب و کسانی است که در آن کار می‌کنند و نویسنده نشان می‌دهد که چقدر کارکنان این فروشگاه تلاش می‌کنند تا همه به رویاهای خود برسند و زندگی بهتری داشته باشند.

• کتاب چطور زندگی می‌کنید داستان زندگی پسری مدرسه‌ای است که در ژاپن و پیش از وقوع جنگ جهانی زندگی می‌کند و سعی دارد با زورگویی مقابله کند. قهرمان این داستان به شما شجاعت را نشان می‌دهد و نویسنده در این کتاب بزدلی، طبقات اجتماعی و اخلاقیات پرداخته است.

• کتاب معجزه‌های خواربارفروشی نامیا اثر کیگو هایگاشینو نویسندۀ مشهور ژاپنی است. این کتاب در ژانر فانتزی و رئالیسم جادویی نوشته شده و داستان سه دزد است که برای فرار وارد یک خواربارفروشی می‌شوند، خواربارفروشی‌ای جادویی که به دغدغه‌های مردم پاسخ می‌دهد. مردم هر شب نامه‌هایشان را به داخل این مغازۀ مرموز می‌اندازند و منتظر جواب می‌مانند. اما نمی‌دانند که جواب برخی از این نامه‌ها را حالا این سه پسر دزد می‌دهند.

• کتاب روزها در کتابفروشی موریساکی اولین رمانِ ساتوشی یاگیساوا نویسندهٔ ژاپنی است. این رمان داستانی از روابط عاشقانه و خانوادگی، زندگی جدید و زن جوانی است که همه‌چیزش را از دست داده اما به‌جایش در یک کتاب‌فروشی خودش را پیدا می‌کند.