پاسخ منفی است

پاسخ منفی است از سایت گودریدز امتیاز ۳.۹ از 5 را دریافت کرده است.

پاسخ منفی است از سایت آمازون امتیاز ۴.۱ از 5 را دریافت کرده است.

پاسخ منفی است جدیدترین رمان فردریک بکمن نویسندهٔ سوئدی است که در ایران او را بیشتر به‌خاطر رمان‌‌های «مردی به نام اُوِه» و «مردم مشوش» می‌شناسند. پاسخ منفی است اولین‌بار در نوامبر 2024 به صورت اینترنتی و داستانی کوتاه در آمازون منتشر شد. بکمن در این کتاب مسائل پوچ زندگی مُدرن را به تصویر کشیده است که باعث می‌شوند دنیای تنهای یک مرد به‌طور ناگهانی و به‌طرز خنده‌داری ناگهان از کنترل خارج شود. بکمن برای روایت این داستان از طنز استفاده کرده است و با شخصیت‌ تند و تیز خود، نقدی بر دنیای امروز وارد کرده است. شما در این کتاب با شخصیتی روبه‌رو خواهید شد که تلاش می‌کند در دنیایی که انگار نمی‌خواهد هیچ‌کس را تنها بگذارد، تنها بماند!

«در خانه ماندن و لذت بُردن از لحظه‌های سادهٔ زندگی نباید زیاد پیچیده باشد. اما در داستان کوتاهِ لذت‌بخشِ فردریک بکمن، آرزوی تنها ماندن یک مرد را می‌خوانیم که یک ماهیتابه به‌طرز مرموزی آن را کاملاً بهم می‌ریزد. کتابی طنز و فوق‌العاده خنده‌دار که با صدای بلند را‌ه‌های فرار شادی را به ما نشان می‌دهد. لوکاس همانند کتاب پرفروش بین‌المللی بکمن «مردی به نام اُوِه» یک شخصیت جدید و هیجان‌انگیز است که تنهایی خیلی خوشحال است. بکمن با این شخصیت لحظات غیرمنتظره‌ای را خلق کرده است و شادی روزمره را به تصویر می‌کشد. او سعی دارد به ما یادآوری کنید که باید از خودمان مراقبت کنیم و هم شوخ‌طبعی و انسانیت را در تمام لحظه‌های زندگی ببینیم.» - سلنا جیمز، سردبیر

خوانندگان در این داستان از ترکیب خاص بکمن که شوخ‌طبعی را با مشاهدات تکان‌دهنده از طبیعت انسان در هم آمیخته بود، بسیار لذت بردند. این رمانِ کوتاه، کاوشی مختصر و در عین حال روشن‌بینانه و جذاب از تنهایی و اجتماع است و همچنین راه‌های غیرمنتظره‌ای را نشان می‌دهد که ممکن است زندگی از طریق آن‌ها تغییر کند.

«لوکاس انسان شادی است. اگر بگوییم شاد بودن در دنیای امروز مطلب آزاردهنده‌ای است، شاید اشتباه نباشد. چون اصلاً قرار نیست مردم شاد باشند، در این دنیا مردم فقط حق دارند آرزوی شاد بودن کنند، چون اگر غیر از این باشد، چطور می‌توان محصولاتی را به آن‌ها فروخت که به‌دردشان نمی‌خورند؟ بیش از هر چیزی، از مردم انتظار می‌رود در فضای مجازی وانمود کنند شادند تا به دیگران یادآوری شود تا چه اندازه نسبت به چنین افرادی زندگی کسالت‌بار و پرمشقتی دارند. بشریت سیستم خاص خودش را دارد. اما لوکاس؟ خب، او فقط شاد است، و این شاد بودن برایش هیچ زحمتی نداشته است. فقط کافی بود لوکاس تنها چیزی را که تقریباً همه مردم را غمگین می‌کرد از زندگی‌اش حذف کند: دیگران. اینکه هر چه آن‌ها از لوکاس درخواست کنند، جوابش فقط کلمه باشد: نه. حالا، ممکن است شخص بینوایی که جایی کتابی در دستش گرفته و آن را می‌خواند، با این جمله مواجه شود: «خب، در واقع، انسان‌ها گله‌ای از حیوانات سخنگواَند!» و با این مطلب به مشکل بربخورد و صدایش دربیاید، که خب شاید هم درست باشد. اما بیشتر از هر چیز دیگری، در طول تاریخ، انسان‌ها ثابت کرده‌اند که حیوانانی نیازمند به روان‌درمانی بوده‌اند.»

«اولین باری که لوکاس آن زن پیراهن‌سبز را می‌بیند زمانی است که زن سعی می‌کند غذای او را بدزدد، اما لوکاس هنوز این موضوع را نمی‌داند. لوکاس درِ آپارتمانش را باز می‌کند تا پد تایی را بردارد که روی پلکان قرار دارد. در همین حین، پیراهن سبزی را می‌بیند که چیزی را از جلوی درِ آپارتمان دیگری بلند می‌کند و سریعاً در را پشت سرش می‌بندد. لوکاس ذهنش را زیاد درگیر ماجرا نمی‌کند، چون در آن لحظه تمام ظرفیت ذهنی او درگیر پد تایی است که روبه‌رویش خودنمایی می‌کند. لوکاس این غذا را از طریق برنامه‌ای سفارش داده است که در گوشی‌اش نصب کرده. آن‌ها پد تای را برای او پخته و زحمت حمل‌‌ونقل و تحویل آن را تا درِ آپارتمان کشیده‌اند، همه این‌ها به راحتی لمس کردن یک صفحه نورانی میسر شده‌اند، بدون اینکه لوکاس مجبور شود حتی با یک نفر صحبت کند. از لوکاس بپرسید، می‌گوید این نهایت پیشرفت تمدن در دنیای امروزی است. او تا به حال بیشتر از صد بار این پد تای را سفارش داده است، بنابراین، حتی قبل از اینکه بسته‌بندی را باز کند، از طریق همان برنامه انعام داده و امتیاز پنج‌ستاره را برای شرکتِ ارائه‌دهنده به ثبت رسانده است.»

»خیلی خب، بله، در واقع،‌ حرف از دو ماهیتابه است. و البته، یک تخته فرش. و خیلی زود یک تلویزیون خراب، چهار شمعدان برقی، یک لنگه کفش اسکی روی یخ و چیزی که شبیه به کلاه خزدار سیاه است به این مجموعه اضافه خواهد شد. این گونه است که مصیبت روی مصیبت انباشته می‌شود. چون اوضاع این‌گونه رقم خورده است: در همان حال که هیئت‌مدیره داشت دنبال مقصر ماجرای ماهیتابه می‌گشت، دیگران فرصتی به دست آوردند تا از شر آت‌وآشغال‌هایی که داشتند خلاص شوند. چون مطلب خنده‌داری که درباره افراد دوست‌دار قانون وجود دارد این است که به‌نظر آن‌ها اعمال مجازات از حل مسئله مدنظر مهم‌تر است، و مطلب خنده‌داری که درباره افراد قانون‌شکن وجود دارد این است که وقتی یک قانون شکسته شد، به نظر می‌رسد آن‌ها خیلی راحت‌تر می‌توانند از آن تخطی کنند. آدم‌های کمی هستند که یک ماهیتابه را در پیاده‌رو بیندازند و ککشان هم نگزد و اهمیتی به آن ندهند. خب، حالا اگر از قبل یک ماهیتابه روی پیاده‌رو انداخته شده باشد و اتفاقاً شما هم ماهیتابه‌ای داشته باشید که کارش را کرده و بخواهید از شرش خلاص شوید، باز هم برای انداختن آن ماهیتابه روی پیاده‌رو به دلتان شک راه می‌دهید؟»

لوکاس شخصیت اصلی این رمان و فردی منزوی و گوشه‌گیر است و سعی می‌کند همیشه از آدم‌ها دوری کند و همین را رمز خوشحالی خود می‌داند و از تنهایی بسیار راضی است. او می‌داند که تنها انجام سه چیز یک شب عالی را شکل می‌دهد: بازی‌های ویدیویی، شراب و خوردن پد تای. داشتن بادام زمینی نیز یک ضرورت است! بودن آدم‌های دیگر؟ چندان مهم نیست. چرا زمانی که می‌توان به تنهایی خوشحال بود، با آوردن آدم‌های دیگر زندگی را پیچیده کرد؟ سپس یک روز مدیران آپارتمانی که او در آن زندگی می‌کند، زنگ درِ خانه را به صدا در می‌آورند و آرامش و تنهایی لوکاس برای مدت زمانی خدشه‌دار می‌شود. آن‌ها می‌خواهند ماهیتابهٔ لوکاس را ببینند چون شخصی طی شب یک ماهیتابه را در کنارِ اتاق بازیافت رها کرده است و حالا به‌جای انتقال این شی خطاکار به اتاق بازیافت ـ چیزی که لوکاس به آن‌ها پیشنهاد می‌دهد ـ اصرار دارند که طرف گناهکار را پیدا کنند. اما نقشهٔ آن‌ها حسابی به ضررشان تمام خواهد شد.

• کتاب برندگان اثر دیگری از فردریک بکمن نویسندهٔ سوئدی است و کتابی از سه‌گانهٔ بکمن است. دو سال از اتفاقاتی می‌گذرد که هیچ‌کس در شهر خرس نمی‌خواهد به آن‌ها فکر کند چه برسد که در موردشان صحبت کند. همه سعی کرده‌اند به زندگی ادامه دهند اما چیزی در این مکان وجود دارد که این امکان را از آن‌ها سلب کرده است. ساکنان شهر همچنان با سؤالات بزرگ زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. آن‌ها مدام از خود می‌پرسند خانواده چیست؟ جامعه چیست؟ و در صورت به وقوع پیوستن اتفاقی، آیا ما حاضریم برای محافظت از خانواده و جامعه همه چیزمان را قربانی کنیم؟

• کتاب و هر روز صبح راه خانه دورتر و دورتر می‌شود اثر کوتاه دیگری از فردریک بکمن نویسندهٔ سوئدی است. این رمان، داستانی است درباره خاطره‌ها و گم‌شدنشان. در قالب سه روایت؛ سلامی عاشقانه از ورای مرزهای پیری، خداحافظی پدربزرگی با نوه‌اش و پدری با پسرش.