دائو ده جینگ را در شمار آثار ادبی نیز آوردهاند و آن را «شعر» شمردهاند. این کتاب، چنانکه چین شناسان نوشتهاند، گاهی مقّفی است و جنان و بازی با معانی چندگانهٔ لغات در آن فراوان به کار برده شده است، امّا واقعیت این است که آن را خاصه به معیارهای امروزین نمیتوان شعر نامید.
این یه کتاب خودیاری مدرن نیست، بلکه نکات زندگی عادی رو یادآوری کرده و نگاهی اساسی و عمیق به زندگی رضایتبخش انداخته. اگر به مدیتیشن یا یوگا و فلسفه علاقه داشته باشید، عاشق این کتاب میشید.
یه کتاب آسون دربارهٔ ماهیت شرق و عرفان که باعث میشه خودتون رو بهتر بشناسید. برخی از حرفای لائو تسه واقعاً روی من تأثیر عمیقی گذاشت.
کتاب تقریبا شعرماننده و مترجم هم خوب ترجمه کرده. یه راهنمای استادانه برای پیداکردن خوشبختی و رضایت واقعی توی زندگی. ابزاری که به شما قدرت میده، شما رو فروتن میکنه و به سمت زندگی درست هدایت میکنه.