تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
داستان به زمان جنگ ایران و عراق مربوط مىشود و دربارهزنى است به نام «آذر» که همسرش «هاشم» در جبهه به سر مىبردو او با فرزندش زندگى مىکند. پسر غمگین از دورى پدر، مدام با مادرخود لج مىکند. یک روز به دست زن قاصدکى مىرسد... همه داستان «قاصدک» در پاره‌ای از یک روز و در صفحاتی اندک روایت می‌شود، اما گستره داستان به وسعت تمام جنگ و دلتنگی‌های آدمیان است. موذنی در این داستان شاعرانه، قصه زنی را روایت می‌کند که همسرش به جنگ رفته و حالا قاصدکی از او خبر آورده. او گاه به بیان واگویه‌ها و زمزمه‌های زن برای شوهرش می‌پردازد، گاه از زبان زن به بیان حالات و احوالات پسرک‌شان امید روی می‌آورد که حالا برای خودش مرد کوچکی شده است و گاه راوی تنهایی زن می‌شود؛ در همه وضعیت‌های روایت هم داستانش پهلو به پهلوی شعر می‌زند، بی آنکه از کلمات آهنگین و تشبیهات شاعرانه سود بجوید؛ چراکه این شاعرانگی در ذات داستان موذنی و تنهایی زن نهفته است؛ تنهایی باشکوهی که رنگ ملال به خود نمی‌گیرد. موذنی داستان این زن و پسرک و قاصدک را با زبانی نرم اما استوار پیش می‌برد تا در پایان داستان، خواننده دریابد که قاصدک، حامل خبر شهادت مرد بوده است. این پایان‌بندی هم، منطبق با همه داستان، به دام احساساتی‌گرایی نمی‌افتد و وجهی حماسی و غرورانگیز دارد. حالا وقتی که خواننده، کتاب «قاصدک» را میبندد، شاید نم اشکی را هم گوشه چشمش احساس کند که داستان خوش‌ساخت و موجز موذنی برایش به ارمغان آورده است.
نشر سوره مهر
