تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
ایتالیا در قرون پانزدهم و شانزدهم میلادی، مجموعه‌ای از جمهوری‌های کوچک و دولتشهرها بود. جمهوری‌ها، شهرهای مرکزی و حومه‌های اطرافشان را در اختیار داشتند. از جمله آنها فلورانس، جنوا، و ونیز بودند؛ که هر کدام حکمرانان، اشراف، دهقانان، بازرگانان، کشیشان و کارمندان دولتی خودشان را داشتند. میکل آنژ در چنین شرایطی به دنیا آمد. او هنرمندی به تمام معنا متعلق به دوره رنسانس بود و مجسمه‌ها را چنان زیبا می‌تراشید که سنگ‌ها زنده به نظر می‌رسیدند. میکل آنژ چندین عمارت و میدان عمومی هم در زادگاهش ایتالیا طراحی کرد و دیوارهایی ساخت، اما با مجسمة سوگ مریم و مجسمة معروف داود، که از سنگ مرمری عظیم ساخته شده‌اند، به شهرت رسید. طرحی که یاد میکل آنژ را در ذهن مردم زنده نگه داشته است، طرحی است که او کمتر از دیگر طرح‌هایش به آن علاقه داشت: نقاشی ساختمان نمازخانة سیستین. در سال 1999 که پاپ ژان پل دوم این نمازخانه را بازگشایی می‌کرد، گفت: «این آثار هنری همچنان سرشار از رمز و رازند به زبانی که هیچ‌گاه کهنه نخواهد شد.»
نشر ققنوس
