داستان زنان

دوستتان دارم.شما همه چيز من هستيد _ عمر من،خوشبختي من!...از چنين اعترافي پوزش مي خواهم،اما چه کنم که بيش از اين نمي توانم خاموش بمانم.از شما عشق متقابل نمي خواهم بلکه طلب ترحم ميکنم.امشب،ساعت هشت به زير آلاچيق کهنه بياييد.نامه ام را امضا نمي کنم چرا که معتقدم کاري است بي فايده.اما از من ناشناس نترسيد.من،هم جوانم،هم خوشگل....ديگر چه مي خواهيد؟