دوست خانواده

بايد اعتراف کنم که ترسيده بودم. به مجرد اينکه به استپانچينکو رسيدم، روياهاي رمانتيک من ناگهان خيلي عجيب جلوه گر شدند. ساعت در آن موقع 5 بعدازظهر بود. جاده از کنار ملک اربابي مي گذشت. مجددا بعد از 1 غيبت طولاني باغ بزرگي که دوران طفوليتم را در آن گذرانده بودم و بعدا هم اغلب در موقع اقامت در مدرسه شبانه روزي آن را در رويا مي ديدم مشاهده کردم.