درس گفتارهایی کوچک در باب مقولاتی بزرگ

به چنین سوء ظنی نزد نیچه بر میخوریم بر اساس اینگونه برداشت عملکرد هنر عبارت از جای دادن جزیره کوچک زیبایی میان دریای زشتی دنیا نیست بلکه پوشاندن این زشتی و پنهان کردن آن زیر نقابی زیباست

خداوند ایوب را مجازات نمیکند بلکه در معرکهٔ بازی با شیطان ایمان او را به بوته آزمایش سپرده است.خداوند در صدد مجازات ایوب نیست بلکه او را به بازی گرفته است. و در مجموع به او چنین خطاب میکند فلسفه نباف تو نادانی.

برای اینکه بر خود نتازیم به شدت نیازمند نیروهای پلیدیم، محتاج مقاصد شیطانی و بدکاری کسانی هستیم که علیه ما برخاسته اند بنابراین دشمن از دیدگاه روان شناسانه اختراعی مفید و همسو با غریزه صیانت نفس است.

در روم باستان گهگاه و به شکل دوره ای مناسکی برگزار میشد که هدف آن بازداشتن مردگان از بازگشت به هیأت ارواح و اشباح شیطان صفت بود. در برخی گوشه و کنارهای اروپا تابویی وجود دارد که بر زبان آوردن نام مرده را نهی میکند؛ در جاهایی نیز در پی وقوع مرگ در خانواده روی آیینه ها را میپوشانند

ولی در کلیسا مثلی داریم که میگوید توبه کسی که لحظه ای بعد خواهد مرد، در همان لحظه با خود او می میرد.

اگر پاک کردن گناه به این معنی باشد که هیچ اثری از آثار آن بجا نماند، این در حکم وقوع یک دگردیسی متافیزیکی بنیادین و به معنای عوض شدن تاریخ جهان است؛ گویی همۀ آنچه رخ داده بوده انگار رخ نداده است.آیا می توانیم احتمال دهیم که اگر زمانی خداوند استالین را در عرش، نزد خود بپذیرد، تمام جنایات او محو می شوندپس آیا عفو الهی از طریق نوع عجیبی تجاوز به حافظه انسان تحقق می یابد

هر قدر رژیم یا دولتی بیشتر در صدد تسلط بر مردم و اعمال قدرت بر آنان باشد، به همان نسبت بیشتر نیازمند دشمنی است که گویا قصد نابودی او را دارد به ویژه برای رژیمهای توتالیتر که طول عمرشان در دست دشمنانشان است وجود جنگ نیز ضرورت دارد زیرا جنگ موجه ترین دلیل را برای استحکام و تداوم دولتهای جبار عرضه‌ می کند.