روژان

موضوع كتاب جذابيت كافى براى دنبال كردن دارد و خواننده شادان را با خود همراه مى‏كند، ضمن آن كه در مسير قصه سؤالاتى را برايش طرح و او را وادار به نگاه كردن مى‏سازد: نگاه به شخصيت‏هاى داستان كه هميشه نمونه‏هايشان را در اطراف خويش داريم، يا شايد دقيق شدن در احوالِ يكى از آن شخصيت‏ها كه خودِ ما باشيم. اگر قصه‏ها توانستند اين مشابه سازى‏ها را در ذهن ما بيافرينند و تمثيلى شوند از زندگىِ جارى در اطراف ما، قصه‏گوها نيز به خواسته‏شان رسيده‏اند...آنها همين را مى‏خواهند و بس.