از عشق تا دیوانگی راهی نیست

انتشارات نسل نواندیش منتشر کرد:
همه‌چيز از آن روز برفي شروع شد. همان روز برفي كه از شدت سوز سرما تا مغز استخوان آدم يخ مي‌زد.
اين آخرين مأموريت بود. اين جواز فوت را هم كه صادر مي‌كردم مي‌شد برگردم خانه و يك استكان چاي داغ بخورم. حتي مي‌توانستم يك غذاي گرم مثل سوپ يا خوراك لوبيا بار بگذارم و منتظر بمانم تا ليلا از بيمارستان و از سر كارش برگردد خانه و با لب‌ولوچه‌ي آويزان بنشيند كنار من و معجون انرژي‌بخشي را كه پخته‌ام مزه‌مزه كند.
اين عادت من بود، هميشه روزهاي سرد و برفي يا آش مي‌پختم يا سوپ يا لوبيا… اين عادت را از خانم‌جان، مادر خدا بيامرزم به ارث برده بودم. واي كه چقدر هم عادت لذيذي بود به‌خصوص اگر صداي قاشق كسي كه دوستش داري با صداي قاشقت همنوا مي‌شد.
فروشگاه اینترنتی 30بوک