موش‌ها و آدم‌ها (جیبی)

نظرات دیگر کاربران

• • مهشید میرزائیان
  • پاسخ به نظر

  این داستان توصیفات جذاب و زیبایی از محیط و آدم ها دارد که بسیار برای خواننده لذت بخش خواهد بود

• • سعیده فدایی
  • پاسخ به نظر

  جالب و کوتاه با توصیفاته و جزییاته اطراف و محیط....تهش ناراحت کننده اس وای داستانه جذابیه

• • ثمین کارگر
  • پاسخ به نظر

  پایان تلخ و عجیب. بابت ترجمه هم خیالتون راحت

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6

بریده های دیگر کاربران

• 

  • محمدمهدی صفا
  • 0

  آدمایی که مث ما تو مزرعه کار می کنند، تنها ترین آدمای دنیان. قوم و خویش ندارن. مال هیچ دیاری نیستن. می رن تو مزرعه، یه پولی می سازن، بعد هم می رن تو شهر به بادش می دن. بعدش هم هنوز هیچی نشده دمشونو می زارن رو کولشون و می رن یه مزرعه ی دیگه. هیچ وقت هم هیچ امیدی ندارن

• 

  • محمدمهدی صفا
  • 0

  برکه سبز عمیق رود سالیناس هنوز اواخر بعدازظهر را می گذراند. اکنون دیگر خورشید دره را ترک گفته بود تا ستیغ تند کوهستان گابیلان را در پیش گیرد و بالا رود. نوک تپه ها از آفتاب در حال غروب به سرخی می گرایید، اما در کنار برکه میان چنارهای پلیسه دار، سایبانی دل نشین پدید آمده بود.

• 

  • آناهیتا افتخاری
  • 1

  آدم اگه کسی رو نداشته باشه دیوونه میشه. فرق نمیکنه طرف آدم کی باشه.هرکی میخواد باشه اما پهلوت باشه