هستی و زمان

انتشارات ني منتشر کرد:
پرسشي که هايدگر در هستي و زمان مطرح مي کند «پرسش هستي» است، يعني همان پرسشي که از سرآغاز فلسفه انديشه هاي فيلسوفان را به تلاطم افکنده است. ازاين رو اين کتاب از حيث موضوع اش تازگي ندارد. اما وجه «مدرن» آن شيوه ي بررسي هايدگر از اين مسئله و تعيين هستي انسان (دازاين) به مثابه دروازه ي ورود به شناخت هستي است که پس از سرآغازهاي اصيل و خيره کننده ي آن در فلسفه ي يوناني ماقبل سقراطي ديري است که حتي پرسش از آن به فراموشي سپرده شده است. تحليل اگزيستانس دازاين از طريق ساخت هاي «ممکني» که «اگزيستانسيال» ناميده مي شوند «اونتولوژي بنيادي» نام مي گيرد که شرط امکان ذاتي همه ي اونتولوژي ها را تشکيل مي دهد. زيرا دازاين هستنده اي است که هر پرسش فلسفي از آن سرچشمه مي گيرد و به آن بازمي گردد. ازهمين رو بسياري از مسائل فلسفه همچون پروا، خودبودگي و ديگربودگي، جهان، مکان مندي و زمان مندي، مرگ و غيره صورت بندي هاي متفاوتي کسب مي کنند. اين اثر فضاي فلسفي قرن بيستم را تحت تأثير قرار داده و الهام بخش بسياري از برجسته ترين متفکران پساساختارگرا همچون ميشل فوکو و ژاک دريدا بوده است.
مارتين هايدگر از برجسته ترين فيلسوفان قرن بيستم بود که با شيوه اي نوين به تأمل درباره ي وجود پرداخت و فلسفه ي او بر ديدگاه هاي بسياري از فلاسفه بعد از او اثر گذاشت. او در 26 سپتامبر سال 1889 ميلادي در خانواده اي کاتوليک و سنتي در يکي از روستاهاي ايالت بادن در جنوب غربي آلمان به دنيا آمد. تحصيل در الهيات را از سال 1909 در دانشگاه فرايبورگ آغاز کرد و بعد از آن به فلسفه روي آورد و همواره تحت تأثير استادش ادموند هوسرل بود.
از مهم ترين کتاب هاي او در فلسفه، کتاب «هستي و زمان» است که در آن به نقد تاريخ فلسفه ي غرب که به تعبير او همان تاريخ متافيزيک است، پرداخته است. او در اين اثر در پي طرح افکندن هستي شناسي تازه اي است که خود آن را هستي شناسي بنيادين مي خواند؛ چرا که نزد او تاريخ متافيزيک، تاريخ غفلت از وجود و افتادن در ورطه ي موجودانگاري است. «فلسفه چيست»، «مفهوم زمان»، «پايان فلسفه»، «متافيزيك نيچه»، «سرشت حقيقت»، «پرسش تکنولوژي» و«نامه اي در باب اومانيسم» از ديگر آثار او هستند. انديشه هاي هايدگر، رقم زننده ي مايه هاي فکري بسياري از متفکران مابعد تجدد از جمله ميشل فوکو، ژاک دريدا، گادامر و سارتر بوده است. هايدگر در 26 مه سال 1976 ميلادي درگذشت.
عبدالکريم رشيديان، پژوهشگر حوزه ي فلسفه و مترجم، به سال 1327 در شهر دزفول متولد شد. پس از گذراندن تحصيلات اوليه و گرفتن ديپلم طبيعي در سال 1345، و دريافت مدرک کارشناسي شيمي در سال 1348 راهي فرانسه شد. دوره ي کارشناسي و کارشناسي ارشد فلسفه را در دانشگاه پاريس به اتمام رساند و دکتري فلسفه را در سال 1357 از دانشگاه سوربن دريافت کرد. او در حال حاضر مدرس و عضو هيئت علمي گروه فلسفه ي دانشگاه شهيد بهشتي ست.
وي در سال 1385 براي تأليف کتاب هوسرل در متن آثارش جايزه ي کتاب سال در حوزه ي فلسفه را دريافت کرد و کتاب هاي نقد قوه ي حکم و از مدرنيسم تا پست مدرنيسم با ترجمه ي او به ترتيب در سال هاي 1379 و 1382 از سوي کتاب سال به عنوان کتاب برگزيده ي تشويقي انتخاب شدند.
فروشگاه اينترنتي 30بوک