مثل یک بوم سفید

سالهاست ميان ثانيه ها،ساعت ها و روزها گم شده اندو حالا کلمات آنها را پيدا مي کنند:آدم ها،رنگ ها،صداها و مرگ.کلماتي که مردي را ميميراند و شتري را مي يابند.عشقي را مي کشند و دلي را مي ربايند.دنيايي را مي سازند و عطري را در فضا مي پراکنند.اين جادوي کلمات نيست،زندگي آنهاست.