چقدر پشت سرم را نگاه کنم و بترسم؟ چقدر با خودم حرف بزنم، برای شنونده های رادیو، تماشاگران سینما و خواننده هام حرف بزنم. تا کی قصه بگویم؟ شما که غریبه نیستید. خسته شدم. نه، خسته نشدم. ادای خسته ها در میآورم. هنوز درّه ها و کوه های شمیران صدای پاهایم را میشنوند. توی باران، توی برف، زمستان و تابستان. اگر دوباره به دنیا بیایم کوهنورد میشوم! چه کیفی دارد کوه.
جز زیباترین کتاب هایی هستش که خوندم...
با این کتاب میشه اشک ریخت، خندید، و زندگی های زیادی رو زندگی کرد. بعد از خوندن این کتاب به قلم آقای هوشنگ مرادی علاقه مند شدم. بسیار روان و دوست داشتنی و صمیمانه است. برای کسانی که قصد دارند کتاب خوان بشن گزینه ی خیلی خیلی مناسبیه.
پیشنهاد میکنم، من دوست داشتم و یاد گرفتم از این کتاب