دمیان

اين داستان مربوط به دوره نوجواني نويسنده است که خود را در آن «سينکلر» مي نامد، و اين نامي بوده است که او در آغاز نويسندگي بر قلم خود نهاده بود. دميان نقدي است بر فرهنگ و آيين حاکم بر اروپا، حکايتي است از مردمي که به اعتقاد نويسنده فريفته ظواهرند. هم با خود بيگانه اند و هم با جامعه شان. جوانان را به حال خود رها مي کنند، از باورهاي خود هياتي ساخته اند و بي آنکه به اعماق آن نيک بنگرند بر گرد آن مي گردند و از پيرامونشان بي خبرند.