این آب آشامیدنی نیست

سوزان: در مقايسه با پسرهايي که تا حالا باهاشون ازدواج کردم، دونال هماني ئه که بابام ميخواد. مکي: مگه تا حالا چند بار ازدواج کردي؟ سوزان: چند بار... يکي‌شون موزيسين جز بود که اختلال دو قطبي داشت. يکيشون سرباز فراري بود و اون يکي هم يک کشيش خلع لباس شده، اما اگر بخوام خانه زندگي تشکيل بدم، کسي را ميخوام که... مگي: با ثبات و موفق باشه. سوزان: نه. از يک کم هيجان خوشم مي‌آد. مکي: (آماده است که تاييدش کند.) منظور من هم همين بود. از آدم هاي خيلي با ثبات و موفق خوشت نمي‌آد. سوزان: راستش آدم هيچ‌وقت نميدونه چي ميخواد. اول فکر ميکني از نوع خاصي از مردها خوشت مي‌آد. اما بعد با کسي آشنا ميشي که به هيچ کدوم از معيارهات نميخوره و بدون اين که بفهمي چرا عاشقش ميشي.