داستان های کوتاه آمریکای لاتین (برج بلور)

هرشب خواب ارليندا را مي ديدم. هر روز به ديدار او مي رفتم و از بچه ها برايش مي گفتم و از خانه جديدمان. به او مي گفتم که دلم هوايش را کرده. هر هفته صليب را بيرون مي کشيدم و دوباره مي کاشتم تا با نشست گل خم نشود و فرو نرود. از خانه جديدمان همه جا و همه چيز را مي ديدم و به ارليندا مي گفتم که همه اش مال خودمان است. تپه گورستان، چهار درخت نخل، دامنه شرقي و سرسبز کوه و گله هايي که مي چريدند مال ما بود. زنم، ارليندا استراحت ميکرد. بعضي روزها خودم را از بچه ها پنهان مي کردم. افرايين با خواهرهايش رفته بودند بازي کنند. من هم رفته بودم تا از پاي تپه، بسته هاي کمک را که با چتر فرو مي ريختند جمع کنم. گريه ام گرفته بود. براي شهر و مردم آن گريه مي کردم. همان که دفن کرديم. بچه ها يادشان رفته بود. او را از ياد برده اند.