رابطه

انتشارات نفس منتشر کرد: ما با زندگي قهريم به زندگي تبسم نمي کنيم از روي ملالت و تکلف وارد زندگي مي شويم وقتي تو حرف مي زدي من ياد يکي از خاطرات زمان کودکي ام افتادم . شايد چهار يا پنج ساله بودم يک روز پدرم يک جفت گيوه نو برايم خريد و گفت فردا مي خواهد مرا با خودش به يکي از دهات مجاور شهر به مهماني ببرد. من بقدري حالت شعف پيدا کردم که تا صبح با وجود اينکه خواب بچگي سنگين استچند بار بيدار شدم و بيرون را نگاه کردم تا ببينم صبح شده است يا نه اين يعني به استقبال روز و زندگي رفتن و حالا همان طور که تو در يکي از کتاب هايت نوشته اي شب که مي شود با کوله باري از ملامت يعني با کوله بار شخصيت که پر است از هزار ترس نفرت حقارت طلبکاري بدهکاري رنج و دلهره مي خوابيم. با نگراني مي خوابيم نيمه شب از فرط نگراني بيدار مي شويم نه از فرط شوق و صبح همين که چشممان راباز مي کنيم احساسمان اين است که خدايا باز هم روز آمد و من تا غروب مجبورم اين کوله بار ادبار را بر گرده ذهنم بکشم. فروشگاه اينترنتي 30بوک