فارسی عمومی (شناخت نامه زبان و ادبیات فارسی)

زبان و ادبيات فارسي مهم ترين شاخصه هويت فرهنگي ملي و جهاني ماست. هم به خاطر آنکه فارسي زبان دو عالم اسلام است و بهترين جلوه گاه ظهور معارف و معنويت فرهنگ اسلامي و ايراني است. و هم بدان خاطر که هويت ملي و توان فکري و ذوق هنري و ابزار بياني و ارتباطي فارسي زبانان و ايرانيان بيش از همه به همين زبان و ادبيات آن وابسته است و هم بدان جهت که امروزه ادب فارسي عظيم ترين و مهم ترين سرمايه ما در جهان نوين به شمار مي آيدبه حدي که با ترک طرد واحيانا فراموشي ويا غفلت از زبان فارسي و خصوصا صاحت ادبي آن همگي ما دچار آسيب هايي بزرگ و جبران ناپذير خواهيم شد. به اين دلايل هر که ايران و فارسي زبانان و رشد و ترقي و شکوفايي معنوي اقتصادي فرهنگي و فردي آنان را دوست دارد،ناگزير بايد زبان و ادب فارسي را دوست داشته باشد و در تقويت و استواري و گسترش آن بکوشد. فارسي عمومي يا شناختنامه زبان و ادب فارسي گشودن پنجره اي است از همين منظر براي پي انداختن نگاهي نو به مجموعه عظيم متون ادبي و کارکردهاي زباني آن.