تاریخ تمدن و فرهنگ ایران در عصر آل بویه
انتشارات کتاب پارسه منتشر کرد:
حکومت آل بويه را ميان پرده ايراني حکومت‌هاي بعد از اسلام دانسته اند؛ چرا که آنها توانستند براي اولين‌بار در ميان حکومت‌هاي عرب‌نژاد اموي و عباسي و ترکان سلجوقي و مغولان که خاستگاهي خارج از ايران داشتند، سلسله‌اي را بنيان گزارند که از ايران برخاسته بود و بر امور بغداد و بين‌النهرين مسلط شد.
اگرچه برخي محققان، حکومت بويهيان را درحد يک امپراتوري نديده و آن را به اتحاديه نامنظم از حکومت‌ها تشبيه کرده‌اند، اما تسلط آنها بر بغداد که مرکز جهان اسلام تلقي مي‌شد – و دست‌کم اقدام‌هاي درخور توجه عضدالدوله – در احياي استقلال سياسي و فرهنگي ايران در دوره اسلامي سهم درخور توجهي داشت.
در اين دوره کتابخانه ها، محافل و مجالس علمي و حکمي پرشمار از سوي حکمرانان و کارگزاران حمايت شد و انديشمندان و علماي بسياري پروبال گرفتند. اينطور که صادق حجتي (دانش‌آموخته دکتراي تاريخ علم) در روايت روان و پرجزئيات خود شرح داده، پيدايي و افول آل بويه يکي از مهم‌ترين و پرافت و خيزترين ادوار تاريخ ايران بوده است.
کتاب «تاريخ، تمدن و فرهنگ ايران در عصر آل بويه» شکل‌گيري و قدرت‌يابي و سپس افول دولت بويهي را در فصل‌هاي متعدد تشريح کرده و ريشه‌هاي قدرت‌گيري، حاکمان و سياستمداران آن دوره، اقتصاد و نظام مالي، مناسبات خارجي، وزارت‌ها و ديوان‌ها، و جنبه هاي علمي، فرهنگي و هنري اين دوره را بررسي کرده است.
کتاب همراه با پيوست‌ها، گزيده مکتوبات بويهي، گاه‌شمار رويدادها، کتاب‌نامه و نمايه منتشر شده است.
فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید
