بی بال و پر

تئوي عزيز، من و گوگن دوباره دعوايمان شد و او قهر کرد رفت تاهيتي! وسط کشيدن دندان يکي از بيماران بود که صدايش کردم. زانويش را روي قفسه سينه آقاي نات فلدمن گذاشته بود و با انبر دندان کرسي بالا، سمت راست را گرفته بود. طبق معمول در حال تقلا بود که من از اقبال بدم وارد اتاقش شدم و پرسيدم که آيا کلاه نمدي من را ديده يا نه. گوگن هم حواسش پرت شد و دندان از انبر در رفت، فلدمن هم از اين موقعيت استفاده کرد و از روي صندلي پريد و از مطب فرار کرد. گوگن ناگهان ديوانه شد! کله ام را گرفت و ده دقيقه بي وقفه زير دستگاه ايکس ري گرفت . تا چندين ساعت نمي توانستم هم زمان با دو چشمم پلک بزنم. الان تنها شده ام.