افسانه باران

ديگر گذشت مهران، ديگر گذشت . چه خاصيت دارد که من تو را به ياد ديگران بيندازم ؟ يک سال، يک سال تمام، من در دستهاي تو بودم و در تمام اين سال تو هيچ چيز براي هيچکس مگر خودت نخواستي. تو-مهران- مي توانستي براي محله ي کوچکت شادي طلب کني که نکردي - وتو يکي از مردم محله خود بودي ... مهران ! تو دست کم ، در حد ممکن قناعت مي توانستي بخواهي بچه هاي کوچک از ميان خيابانها سلامت عبور کنند . اين را هم نخواستي...