تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
بی‌حرکت، با چشمان باز، کم‌کم از لاک ضخیم نویسنده‌ی انگلیسی که بیست سال بود زیرش پنهان شده بودم، بیرون می‌آمدم. جم نخوردن. انتظار برای آن‌که فرود از ورای زمان پایان پذیرد، انگار با چتر نجات بیرون پریده باشی. پا سفت‌کردنِ دوباره روی پاریس سابق. دیدار از ویرانه‌ها و تلاش برای کشف ردی از خود میان آنها. تلاش برای جواب‌دادن به همه‌ی سئوال‌هایی که معلق مانده بودند. (از متن کتاب) شخصیت‌های مودیانو همیشه ناآرام هستند و هیچ‌وقت احساس آرامش نمی‌کنند. آنها درباره‌ی هیچ چیز اطمینان ندارند؛ نه درباره‌ی رگ و ریشه‌ی خود، نه سرگذشت خود، نه حافظه‌ی خود، نه زندگی‌یی که از سَر می‌گذرانند و نه احساسات‌شان. فقط سعی می‌کنند تا آن‌جا که می‌توانند زنده بمانند. آدم‌هایی هستند متعلق به گذشته؛ دیگر وجود ندارند، یا این‌که تقریباً دیگر وجود ندارند، اشباحی شناور در زمان حال که فقط به واسطه‌ی روزگاری که از سَر گذرانده‌اند زنده‌اند و همواره در کمین چیزی هستند که بتواند آنها را دوباره به دوره‌یی ناپدیدشده وصل کند. (از مقدمه‌ی کتاب)
نشر افراز
