گلستان سعدی

گلستان گل افشان ترين باغ هميشه بهار و بي خزان ادب فارسي است و همتايي جز شايد مناجات نامه تک موضوعي است و داستان ندارد.داستانهاي سعدي که شعرهاي نخبه اي در ميان آنها درج است،برخلاف آثار منثور قبل و بعد آن که ديگران نوشته اند گرفتار تکلف و عربي زدگي و پيچيده گويي معماوار نشده،و همچون جويبار زلالي خنياگر است.آرايه اصلي و مهم آن سجع است:«هنرمند هر کجا که رود قدر بيند و به صدر نشيند.»وجه ديگر اهميت آن در طنز آميز بودن آن است.گلستان مشتمل بر 8 باب است:1.در سيرت پادشاهان 2.در اخلاق درويشان 3.در فضيلت قناعت 4.در فوايد خاموشي 5.در عشق و جواني 6.در ضعف و پيري 7.در تاثير تربيت 8.در آداب صحبت