اتفاق

«دوقلوها _ نادر و شادي _ صبح زود چهارم مرداد 1322 در خانه اي ساحلي نزديک دريا به دنيا آمدند.بچه هاي سالمي بودند و به سرعت رشد کردند.کنار هم مي خوابيدند و با صداي موج هاي بلند در گوش هاي کوچکشان به خواب مي رفتند.بزرگ تر که شدند،تا دورها،تا آنجا که آب دريا سرد و زلال مي شد،شنا مي کردند.با پيچ و خم دريا آشنا بودند و زبان آب را مي دانستند.بدن جوانشان را به دست موج هاي خروشان مي سپردند،چشم هايشان را زير آب باز مي کردند و به هم خيره مي شدند.خسته که مي شدند،روي آب دراز مي کشيدند و دست هم را مي گرفتند.اگر گردابي ناگهان غافلگيرشان مي کرد،به هم مي چسبيدند وبا هم غرق مي شدند.دوقلوهاي عاشق.جدايشان مي کردي،مي مردند.» تصوير روي جلد دوقلوها را در بدو تولد نشان مي دهد.نادر چند دقيقه ديرتر از شادي به دنيا آمده و دلهره اين چند لحظه تنهايي با او مانده است.شادي دستش را روي دهانش گذاشته و در گوش او پنهاني زمزمه مي کند.دلم مي خواست بدانم چه مي گويد.احتمالا دلدازيش مي دهد:«نترس من با تو هستم.»اين حرفي است که بارها به نادر گفته،چه وقتي که کنارش بود و چه زماني که از دور بود و در خواب هايش ظاهر مي شد.