مرده متحرک

تالستوي در نمايشنامه مرده متحرک که آن را در آخرين سالهاي زندگي خود نوشت موقعيتي را به تصوير مي کشد که در آن خود قانون و دادگاه موجب نقض عدالت مي شود و به اين شکل، تعارض کهن ميان عدالت طبيعي و انساني و عدالت حقوقي و قراردادي را روي صحنه تئاتر به نمايش درمي آورد. شايد به همين علت بود که مطبوعات مرتجع در اين اثر، نشانه هايي از «براندازي بنيادها» و «تمسخر قوانين اعلي حضرت» مي ديدند.