تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
یکی از چیزهایی که ادبیات را این قدر تسلی بخش می کند این است که تراژدی هایش در گذشته اند و کمال و آسودگی ای دارند که حاصل دور بودن آن ها از دسترس تجربیات ماست. وقتی اندوه کسی شدید می شود این یکی از نیکو ترین چیزهاست که ببیند همه آن غم ها در گذشته های بسیار بسیار دور هستند:ملحق شدن خیالی به جمع سوگوار ارواح ناروشن که حیاتشان قربانی ماشین بزرگی شده است که هنوز مشغول در هم شکستن است. در کنار رود زمان حرکت دسته جمعی نسل های بشریت به آرامی به سمت گور می رود اما در کشور خاموش گذشته سر گردانان خسته استراحت می کنند و تمام گریه هایشان خاموش شده است.
نشر نشانه
