فلسفه تطبيقي چيست؟در ظاهر پاسخ اين پرسش روشن است.در فلسفه تطبيقي به تحقيق در موارد اختلاف و اتفاق نظر ميان فيلسوفان مي پردازند.در دفتر حاضر بعضي آراي مشابه اسپينوزا و اشاعره آورده شده و فارابي و ابن سينا با ارسطو و ملاصدرا با لايب نيتس و هوسرل مقايسه شده اند.اما اگر مي پرسيد که چرا نظر ديويد هيوم درباره عليت با قول اشاعره تطبيق داده نشده و از مشابهت شک غزالي با شک دستوري دکارت و انسان معلق ابن سينا با کوژيتوي دکارت و عقل کل مولانا با روان مطلق هگل چيزي مطرح نشده بايد گفت که قياس مسائل چيزي است و تطبيق مبادي چيزي ديگر. اگر فلسفه تطبيقي هم همان شرايطي را دارد که براي همزباني و تفکر فلسفي لازم است ورود در آن بسيار دشوار به نظر مي رسد.نکته شايان توجه و تامل اين است که از سال ها پيش اصطلاح و تعبير فلسفه تطبيقي در زبان وارد شده و کساني به تطبيق آراي اين و آن پرداخته اند ولي کسي در صدد بر نيامده است که تحقيق کند و ببيند فلسفه تطبيقي چيست يا چه مي تواند باشد.گويي پذيرفته اند که فلسفه تطبيقي صورت گرفته است تطبيق در حدود تاريخ فلسفه با تفکر چيني و هندي پرداخته و احيانا عرفان را هم صورتي از فلسفه دانسته و مثلا به جستجوي امکان همزباني ميان محي الدين اين عربي و حکماي چين برخاسته اند. کتاب حاضر سعي بر آن دارد که برخي از اين ابهامات را به صورتي موجز پاسخگو باشد.
شاید بپسندید
از این نویسنده
