تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
در عملیات کربلای 4بود و خمپاره زمانی می زدند. ساعات اولیه روز تازه هوا روشن شده بود.خمپاره های زمانی طوری بود که بالای سرمان منفجر می شد و به زمین نمی رسید.این خمپاره خیلی از بچه ها را شهید کرد. دو نفر دیگر از بچه های گردان پیش طلبه نشسته بودند.ما دور هم جمع شدیم،ده دقیقه ای با هم حرف زدیم.من اسلحه ام را روی سینه خاک ریز گذاشته بودم.در اوج صحبت بودیم که یکدفعه زمین و زمان تاریک شد.وقتی چشم باز کردم سر و صورتم می سوخت. درد عجیبی دو پایم را گرفته بود،کمرم تکان نمی خورد. صورتم خیلی می سوخت.شکمم درد می کرد.متوجه شدم خمپاره درست وسط ما خورده و من مجروح شده ام. چشمم را باز کردم.آفتاب بالای سرم بود تازه فهمیدم از آن وقت تا حالا بیهوش افتادم و ظهر شده بود...
نشر سوره مهر
