ناخودآگاه استتیک

در اينجا يکي از فيلسوفان اعجوبه فرانسوي برداشتي چشمگير و روشنگر از نسبت مفاهيم فرويدي و تفسيرهاي روانکاوانه به قراري به دست مي دهد که برآمده از معناي تازه تر از تازه انقلاب استتيکي قرن نوزدهم است. در ديالوگي فلسفي با ليوتار، رانسير حرفش اين است که داعيه ميراث داران فرويد مبني بر غلبه پاتوس بر لوگوس کجا و جان کلام فرويد مبني بر صيانت از همزيستي برابر و آميزگاري اين دو کجا. به عبارتي پاتوس بيماري و لوگوس درمان توامان با هم اند. شوشانا فلمن پيش فرض ذاتي اين پروژه اين است که سروکار ما با خود مفهوم استتيک است. استتيک را همچون عنوان علم يا رشته اي که به هنر مي پردازد، در نظر نمي گيريم. در نگرش من استتيک مختص به روش تفکري است که با توجه به اشيا هنري نضج گرفته است و آنها را به منزله مواد تفکر تلقي مي کند. از اين هم مبنايي تر، استتيک عبارت است از رژيم تاريخي خاص انديشيدن در باب هنر و ايده اي از فکر، حسب اينکه اشيا هنري مواد تفکر هستند. «از متن کتاب»