نظریه در تئاتر

اين کتاب به بررسي رابطه بين نظريه و تئاتر مي پردازد و در هر دو حوزه سوالاتي را طرح مي کند.آيا تئاتر نوعي زبان است و يا اگر نيست چطور از اين الگوي اصلي (يعني زبان)مي گريزد؟اگر تئاتر ويژگي اي دارد که آن را از زبان متمايز مي کند اين ويژگي چطور در تسلط زبان و نوشتار بر درک نظري جهان بازتاب مي يابد؟چه روابط احنمالي بين انديشيدن درباره تئاتر بر اساس مناسبات نظري و کنش عملي ساختن تئاتر وجود دارد؟مقاومت تئاتر در برابر نظريه يا به بيان ملايم تر اصرار بر آن که تئاتر در يک گفت و گوي واقعي با نظريه داراي صداي خاص خود است به جنبه دوم رابطه اين دو اشاره دارد.