تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
در آیینه ادب، ترانه اصطلاحی عام بوده كه بر انواع قالب‌های شعری ملحون یا همراه موسیقی به ویژه فهلویات، دوبیتی، رباعی و بیت اطلاق می‌شد. در گذرگاه تاریخ، فهلویات، گوسان، خسروانی، گلبانگ و تصنیف نام‌های دیگر این صورت شعری بوده‌اند. این اصطلاح امروزه در میان اهل ادب بیشتر مترادف با دوبیتی و، در اصطلاح موسیقی نیز، معمولا مترادف با تصنیف، آواز، سرود، نغمه و، در كل، اشعار آهنگ‌دار به كار می‌رود. به نظر شفیعی كدكنی، موسیقی و اولین سند مكتوب در ترانه‌ها به سرودی از باربد، شاعر و موسیقیدان دربار خسرو پرویز ساسانی، باز می‌گردد. ترانه بعد از گذر از تحولات تاریخی دوران اسلامی، جنگ‌ها و صلح‌ها، آرامش‌ها و جنبش‌ها به انقلاب اسلامی ایران پیوند خورد و به آن‌چه امروز شاهد آن هستیم تبدیل شد.
نشر ورا
