حسرت خیس

دلم مي خواست قصه ام را فرياد کنم اما نه مثل پند مادربزرگ ها تا آنان که همچون من در جواني بر ابرهاي خيال و احساس پرواز مي کنند خوب بشنوند و نگاه کنند! هميشه يکي هست که روزي معمولي پيدايش شود و آن روز را از تو بگيرد ذهن را در هم بريزد و تا مدت ها آشفته ات سازد البته اگر براي نابودي زندگي ات نيامده باشد! هميشه يکي هست که تا وقتي هست بودنش را نمي بيني، عشقش را نمي فهمي و چون دم دستي است و بي دريغ و هرچه دارد نثارت مي کند پس هيچ گاه بودنش را درک نمي کني! هميشه با آمدن يکي ديگري را از دست مي دهي و تا به خودت بيايي که چه شده فقط حسرتي مي ماند و گونه اي خيس که هيچ دستي براي پاک کردنش نيست! آن روز ديگر خيلي دير است...