بهشت متروکه

يکي را بايد حفظ کرد و ديگري را به کف آورد: شرافت و خوشبختي را مي گويم و به بهانه رسيدن به خوشبختي نميتوان از شرافت انساني گذشت. خوشبختي را در پس يک اتفاق عجيب يا رسيدن به نفري در دوردست مي پنداشتم ولي نمي دانستم تاواني سنگين دارد تاواني به قيمت روح انساني ام و وقتي معامله اش کردم فهميدم که خوشبختي يک بسته خريدني نيست و اگر آرامش دورن نداشته باشي با هيچ کس و در هيچ جاي اين دنيا به دستش نمي آوري! وقتي در زندگي رازهايي ناگفته وجود دارد يعني رابطه اي مستحکم و حقيقي نداري و هر دو نفر گاهي بايد دروغ بگويند ناديده بگيرند يا پنهان کاري کنند اين چنين راهي، پاياني به بهشت ندارد نه در اين دنيا، و نه هيچ جاي ديگر!