مسیری باریک به ژرفای شمال

پشت سرش، شعله آتش سر به آسمان مي کشيد زبانه هاي آتش، تنها موجود زنده بود و او به سر، صورت و گل کاميلياي سرخ رنگ درون موهاي آمي مي انديشيد، اما هرچه کوشيد، نمي توانست چهره اش را به خاطر اورد. در اردوگاه نفرت انگيز اسيران جنگي ژاپني ها در خط آهن مرگبار برمه، دکتر دوريگوايوانز جراح، تنها به او مي انديشيد و در همان حال مي کوشيد تا مردان تحت فرماندهي اش را از گرسنگي، وبا، طاعون و تنبيه هاي وحشيانه نجات دهد آنجا نامه اي به دستش رسيد که براي هميشه زندگي اش را دگرگون کرد... اين رمان پر از وحشيگري، اما زيبايي و لطافت است. کتابي درباره انواع متفاوتي از عشق و مرگ، از جنگ و حقيقت. مردي پا به سن مي گذارد و آنگاه درمي يابد که هر آنچه داشته، از دست داده.