رنگ های دیگر

اين مجموعه پيش درآمدي بر آثار پاموک نيست بلکه کلام پسيني است درباره زندگي، آثار، احساسات و افکار شخصي اش. پاموک اذعان مي دارد که کتاب روايتي است به هم پيوسته، اما يک قصه يا روايت واحدي از يک قصه يا داستان نيست؛ بلکه باز به قول خود او تکه هايي به هم پيوسته است. به هر روي هنر و مهارت پاموک که خود استاد قصه گويي است در روايت کتاب آن را دو چندان جذاب کرده است. او در اين اثر ترکيه، به ويژه استانبلو، را به جهان گره مي زند. گاه امدادگري است در زلزله، گاه کودکي است حيران در ژنو، گاه خبرنگار است گاه رمان نويس، گاه روشنفکر است و گاه درمانده اي در ميان آشفتگي هاي خانواده. هم به آينده ترکيه، زادگاهش، اميدوار است و هم بدبختي هاي مردم و فساد حاکمان را به تصوير مي کشد. او مثل دنياي داستايوسکي، که به آن باور دارد، در اين اثر در حال شدن است. دنيايي مملو از تناقضات اعتقادي و فلسفي، دنيايي چند صدايي که پاموک دوست دارد صداي همه در آن شنيده شود. دنيايي که شرق و غرب در آن در تقابل با هم نيستند. دنيايي که درها در آن باز باشند و کسي نتواند آنها را ببندد. او عاشق کاغذ و قلم و جوهر و تنهايي و کتاب است: عاشق ادبيات، عاشق رمان.