تراس/ روال عادی

از دهه ي 60 تا امروز، اسم ژان کلود کري ير همواره به عنوان يکي از بزرگترين فيلم نامه نويسان سينماي جهان مطرح بوده است. او در کنار فيلم نامه نويسي، به شکلهاي ديگر نوشتار هم روي آورده و در کارنامه اش چند رمان، نظريه، سفرنامه و نمايشنامه ديده مي شود. کري ير نوشتن براي تئاتر را از سال 1967 آغاز کرد و يک دوره طلايي و طولاني همکاري با پيتر بروک را پشت سر گذاشت که منجر به نمايشنامه ها و اقتباس هاي متعددي چون مجمع مرغان، تراژدي کارمن و مهابهاراتا شد. طنز گزنده، توجه به پوچي هاي زندگي و نوعي سوظن به صاحبان قدرت از جمله ويژگي هاي آثار ژان کلود کري ير هستند. «تراس» قصه جدايي يک زوج جوان امروزي است. کري ير در اين نمايشنامه به مضموني جهان شمول و معاصر مي پردازد: عدم امکان تفاهم واقعي بين انسانها؛ اينکه هيچ کس درست نمي داند دنبال چيست و همه در حال فرار از وضعيتي شکست خورده و رسيدن به وضعيتي تازه اند، بي آنکه بدانند در اين وضعيت تازه چه بايد بکنند. «روال عادي» ماجراي ملاقات خبرچين يک حکومت ديکتاتوري با کميسر همان حکومت است. کميسر، خبرچين را احضار کرده چون خود او را لو داده اند. کري ير در اين نمايشنامه به خوبي نشان مي دهد که در جامعه هايي از اين دست، گاهي عجيب ترين و ترسناک ترين چيزها به امري عادي و روزمره تبديل مي شود. مجموعه نمايشنامه هاي بيدگل، مجموعه اي منحصر به فرد از نمايشنامه هايي است که تا به حال به فارسي ترجمه نشده اند و يا ترجمه ي مجددي از نمايشنامه هايي خواهيد بود که از هر جهت لزوم ترجمه دوباره ي آنها حس مي کردد.