خیاط

نمايشنامه «خياط» را اسلاومير مروژک در 1964 نوشته و براي نخستين بار در 1977 به چاپ رسانده است. در اين نمايشنامه ي سه پرده اي که به عنوان يکي از آثار شاخص ادبيات نمايشي تئاتر معاصر لهستان در نظر گرفته شده؛ مروژک با شيوه ي سرشار از طنز و تمسخر و با لحن هجوآميز و گزنده اي که خاص نمايشنامه هاي اوست، به طرح پرسش هايي جدي و جهانشمول پيرامون جايگاه و نقش فرهنگ، تغيير مسير در جنبش هاي اجتماعي، ادعاي بازگشت به طبيعت و حفظ محيط زيست و خرابکاري ها و دام و تله هاي مدعيان دروغگو و جعلي اين بازگشت، مي پردازد. حمله ي بربرها به قلمرو سلطنتي و فتح آن، باعث بيدار شدن اميدهايي عليه قدرت و نفوذ خارج از اندازه ي «خياط دربار» در دل «کارلوس»، انقلابي آرمانگرا مي شود. پرسش اين است: آيا فاتحان زمخت و نامتمدن جديد، جلو قدرت و نفوذ نامحدود خياط دربار را خواهند گرفت، يا آنها نيز به نوبه خود، مجذوب حيله ها و توانايي هاي نيرنگ آميز او خواهند شد؟ مجموعه نمايشنامه هاي بيدگل، مجموعه اي منحصر به فرد از نمايشنامه هايي است که تا به حال به فارسي ترجمه نشده اند و يا ترجمه ي مجددي از نمايشنامه هايي خواهد بود که از هر جهت لزوم ترجمه ي دوباره آنها حس مي گردد.