پرنسس پابرهنه

... آيا زن هنوز آنجا زندگي مي کرد؟ مرد چه طور مي بايست او را پيدا مي کرد. او حتا نام زن را نمي دانست. گفته بود: «منو دوناتلا صدا بزنين.» مرد فورا باور کرده بود اين نام زن است. چندين سال بعد در حالي که اين جمله را در ذهن خود تجزيه و تحليل مي کرد، متوجه شده بود که اين يک نام مستعار بوده. چرا اين ماجرا توجه مرد را به اين نکته جلب کرده بود؟ چرا پانزده سال بعد، مرد هنوز به آن فکر مي کرد، حال آنکه در اين سالها با ده ها زن ديگر آشنا شده بود؟ شايد براي اينکه دوناتلا خود را اسرارآميز نشان داده و به همان صورت نيز باقي مانده بود. زن ها به اين خاطر مورد پسند ما واقع مي شوند که مانند نگين يک معما باشند و به محض اينکه گره اين معما اندکي شل شود، جايگاه خود را در نظر ما از دست مي دهند...