هزارو یک آسنی (9)(غول و زن اش و ارابه اش)

انتشارات سولار منتشر کرد: غول گفت:حيف که جا ناصاف و هوا روشن است و من نميتوانم يکدست براي شما برقصم در صورتي که چه خوب رقصم مي آيد.مثل اينکه هيچ از راه دور نيامده ام.وم براي اينکه به خيال خودش آن ها را هم سر هوس بياورد کمر بد ترکيبش را قر داد و زنگوله هاي دور کمربندش شوريده و متناوب سر و صدا راه انداختند. اهل خانه با روي خوش گفتند:((معلوم ميشود که شما در تاريکي بهتر ميرقصيد ولي مقصود چيست؟الان که از شما هيچ کس رقص نميخواهد)) ديگران که صداي قرقرشان بلند شده بود گفتند:اتي چه بازيهايي!مردم را با چه چيزهايي خيال ميکنند مشود گول زد. فروشگاه اينترنتي 30بوک.