اولیس از بغداد

«اسم من سعد سعد است، که معني اش در زبان عربي مي شود اميد اميد...» سعد مي خواهد هرج و مرج بغداد را به مقصد اروپا، آزادي و آينده ترک کند. اما چگونه مي تواند از مرز بگذرد، بي آنکه ديناري در جيب داشته باشد؟ چگونه مانند اوليس بايد شجاعانه از توفان ها بگذرد، از کشتي شکسته جان به در ببرد، از چنگال قاچاقچيان مواد مخدر بگريزد، از بي رحمي زندان بان سايکلوپي فرار کند، يا از افسون عاشقانه ي کاليپسوي سيسيلي برهد؟ سفر يک طرفه ي سعد، آغاز مي شود. خشونت بار، طنزآميز و تراژيک. رمان، داستان مهاجرت يکي از ميليون ها انساني را روايت مي کند که هم اکنون بر روي زمين به دنبال جايي براي زيستن مي گردند. اريک امانوئل اشميت که همواره داستان گويي فريبنده و دلسوز بوده است، اين بار اين پرسش را مطرح مي کند که آيا مرزها خاکريزهاي هويت ما هستند يا سنگرهاي توهم ما؟