از باغ ها به بعد

آب که کم مي شود،درخت ها مي ترسند.چاه ها عميق تر مي شود تا چکه اي آب برسد به ريشه هاي خشکيده شان.گاه آب هم مي رسد؛اما ديگر درخت زنده نمي شود.آب مي خواست،اما کسي فکري براي خاکش نکرده بود.آب عميق ترين چاه هم،صفا خانوم را زنده نمي کرد.وقتي خاک زير پايش اين چنين تفتيده بود.کسي بايد فکري به حال خاک مي کرد و نيلوفر،خاک ها را روفت و خاطرات را زنده کرد.