مرگ در می زند

مرگ: (زيرا او چيزي نيست جز مرگ) يا عيسي مسيح. نزديک بود گردنم بشکنه. نات: (با حيرت به او نگاه مي کند) تو کي هستي؟ مرگ: مرگ نات: کي؟ مرگ: مرگ. گوش کن. مي تونم بشينم؟ نزديک بود گردنم بشکنه. دارم مثه بيد مي لرزم. نات: گفتم تو کي هستي؟ مرگ: مرگ. يه ليوان آب مي آري؟ نات: مرگ؟ يعني چي؟ مرگ: چت شده؟ اين لباس سياه و صورت سفيدمو نمي بيني؟ نات: چرا. مرگ: الان هالووينه؟ نات: نه. مرگ: پس من مرگم ديگه. حالا ميشه يه ليوان آب يا فرسکا بدي دستم؟ نات: اگر اين يه شوخيه... مرگ: شوخي چيه؟ ببينم تو پنجاه و هفت سالته؟ نات آکرمني؟ آدرست پلاک 118 خيابون پسيفيک؟ مگر اينکه اشتباه اومده باشم. کو اين برگه احضاريه؟ (جيب هايش را مي گردد و سرانجام کارتي را با يک آدرس رويش نشان مي دهد. ظاهرا دوباره براي اطمينان نگاهي به آن مي اندازد.)